KNDB 2de klas BEGB- Roden/Leek 2
KNDB 2de klas BEGB- Roden/Leek 2, 16/12/2017.
De loting was niet gek. Jeppe was weer spekkoper, want het was snel uit. Hij verbeterde het record van Eeltsje evenwel niet, want die won vorige week al in negen zetten. Maar we hadden de leiding. Jeppe kon weer naar zijn “feugelsys” en aan zijn andere hobby’s werken. Dat zijn “eppe” en “seppe”. Eppe doe je met de telefoon en seppe met de afstandsbediening. Maar hij is in vorm en dat is heel wat waard. Toen bleef het heel lang stil. De spanning was om te snijden. Yke streek twee punten op, mocht daar over niet klagen. Eerder in de partij had hij schijfwinst kunnen nemen volgens mij. Later stond ie gloeiend op verlies en zowaar na het behalen van de dam, schrok zijn tegenstander zo , dat hij pardoes opgaf, terwijl het nog remise geworden zou zijn zoals Sietse aangaf. Een gesmokkeld punt. Goed dat Yke nu eindelijk de punten meenam voor zijn partner Sietske Damsma. Maar die 4 punten zijn we voor gebleven! Zelf kreeg ik na een afruil van 4 om 4 niks op het bord, gaf remise, maar er had misschien nog meer in gezeten na dat we geanalyseerd hadden. Maar ja, analyseren is nog moeilijker dan dammen. We hebben ook maar twee experts op de club, Ruurd en Hylke.
De rest is nog in opleiding. Reinout had de zwaarste speler van Roden/Leek, maar speelde een gedegen remise. Eeltsje speelde tegen “hun” Pieter Dijkstra. Ook hier remise. Sietse leek aanvankelijk de betere stand te hebben, maar moest nog flink aan de bak om een punt te halen. Ruurd maakt de hekstelling van Herman Scholte vakkundig ongevaarlijk en een punt was de beloning. Roel speelde ook heel goed, maar de beide heren verkoren hun evenwicht niet. Ook remise. Jan speelde “dreech” maar wist toch op de moeilijkste manier remise uit het vuur te slepen. De 53ste zet had meteen een remise betekent, maar soms blijf je bezig. Het was wel ons 11de punt. Pieter verhoogde de feestvreugde door op – via schijfwinst- een winstpartij te produceren. Een goede overwinning. En daardoor blijven we in het linker rijtje. Willem als scheidsrechter was ook heel mild, maar dat kwam omdat Cambuur nu wel gewonnen had . Omdat het bijna Kerst is en geen van de Bildtkers verloren heeft en 6 punten bij elkaar gespeeld hebben, een Bildts ferhaalsy.
Dat mot ok ’n keer kinne. Wie ’n fertaling he wil, kin kontakt opnimme met Jeppe syn frou Aly. Dy het der foor leerd.
We willen licht in deze donkere dagen, letterlijk of figuurlijk licht en warmte. Maar, zoals ik op de Friese teltekst pagina zag, “brand in het “Lichpunt”, Kollummersweach, gaat te ver. Dat is meestal zo. Het zonlicht heb je nodig om te leven, maar datzelfde zonlicht zet door de ultraviolette ook je veroudering in. Nou ja, het is niet anders, zonder tegenstellingen kunnen we niet. Het is meestal zwart/wit of wit/zwart. Goede Kerstdagen en een Gelukkig nieuwjaar. Op 1 januari worden er mensen als Waadhoeker wakker en wonen de Stiensers ineens in Leeuwarden.
BEGB Britsum – Roden /Leek 2, 16/12/2017.
1. Reinout Sloot - Dick Holtman 1-1(3)
2. Pieter Dijkstra - Evert Faber 2-0(10)
3. Sietse Bronger - Henk van den Berg 1-1(6)
4. Jan T. Peters - Edward Kuiper 1-1(9)
5. Jeppe Bronger - Martijn Matthering 2-0(1)
6. Roel Toering - Ekke de Jong 1-1(8)
7. Eeltsje Terpstra - Pieter Dijkstra 1-1(5)
8. Sjoerd D. Schaaf- - Tom Huizinga 1-1(4)
9. Ruurd Winkel - Herman Scholte 1-1(7)
10. Yke Miedema - Lo de Hei 2-0(2)
Eindstand 13 tegen 7!
Stekeldraad
Ouwe Wander kreeg de blommen fan ‘e kerk. Syn gesondhyd waar minder. ’n Bitsy ‘half ‘is ’t sechy dan. Ik hat ’m de lêste tiid al in ‘e kerk mist, dat der nou maar even met blommen hine. ’t Trof goed. Wander sat al lang en breed weer bij de tafel en soa leken ’t nag ’n parmantig mantsy. ‘Ja, de rikketik wou ’t wete. Hij het nou wat help kregen , maar we wete allegaar wel as y niet meer tikken blyft, dan houdt ’t op . Mooie blommen dêr niet fan, maar ik had se liever niet had. Want as je se krije, dan is der wat an ’e knikker, ist niet soa?’ Op ‘e tafel stonnen twee klaine fotootsys met elk ’n keers der bij. Twee frouwegesichten derop. ‘En ja, ik wil as ’t wat beter weer is, ok nag wel even met de Rolls Royce der op út. ‘
Ik begreep dat y ’t over syn rollator had. ‘Ja, gesondhyd mis je as je ’t niet meer hewwe’. Op ’n klain kassy ston nag ’n foto met soa te sien ’n húshouwing. Feerders gien dingen om op te noemen. Ik holp ‘m bij ‘t teesetten en we kregen soamaar praat. Hij hat myn blik wel sien doe’t ik naar dy fotootsys sâg. “Jou sille wel dinke, dy man het twee frouwen had. Dat is ok soa. Ik bin in St Anne op skool weest en naar de Nije Dyk ferhúsd. Kyk, dêr weunde ôns hait syn broer, omme Klaas. Hij waar frijgesel en doe’t ik met Hiske út Froubuurt troude, saai y : ‘Kinst myn hús wel krije, ik hou de sinten der onder, want ik krij nou fan Drees. Inne maand geefst hondert gulden.
Dêr betaalst maar fan ôf. Ik mot niet meer sinten om hannen he, aans komme dy ok nag op ferkearde plakken te lânde. En as ik eerder doad bin, astou ôfbetaald hest, hest ’n mooie erfenis. Dus Hiske en ik der hine. An’e Nije Dyk. Maar in’t tweede jaar sturf Hiske by de geboorte fan’n maissy . ’n Klap, dat sil ik je sêgge. Dat linkse fotootsy is Hiske. Afijn, ik bin der weunen bleven, ‘t hús wat opknapt en dat waar ’n kwessy fan jaren. Omme Klaas sturf ok al gau, dat ik hat nergens ferlet fan. En nou we in de donkere dagen sitte gaan myn gedachten nag wel gauwens naar ’t wintersy fan ’73. Krekt foor de Korstttyd laai der ’n bitsy snee. De ofedâgs begon ’t wat te dooien. Maar teugen de avend begon ’t inenen op te friezen. Der laai ’n laag izel op ‘e dyk. Doe hadden ok nag niet sokke goeie weerberichten as nou. Nou sien se altyd even op’e boieradar. Motte se faker doen as se self ’n minne boi hewwe.
’t Sil teugen sessen weest he , doe’t der ’n autootsy teugen de haag gleed. Der knoffele ’n frou út soa te sien. Ik liet hur der in fanself en kreeg ’t hele ferhaal. Se most naar stad Niks om met hur mim de korstdagen te fieren. ‘En mim is alleen, hoe kom ik der nou’. Ik saai ‘Strooie sil ok wel ’n toer worre. Wij lêggge hier an’t foeteneand fan de gemeente as ’t op strooien an komt. As se nag wat sout overhewwe, dan krije wij dat in de regel de andere dag.’ De jonge frou gúlde der hest over. Se hytte ok Hiske. Se werkte in Lúwt en hat ’n autootsy fan ‘e saak metkregen. Maar wie hat hier oprekend. Redens had ik ok niet meer. De dyk was suver ’n iisbaan. Ik beloofde dat se foor middernacht wel te plak wese sou. Kyk, we doene ’t soa. Dou krijst myn klompen, dy fulle we wat op, dan kin dat wel. Maar in’t hok he ik nag wat stekeldraad, dat slaan ik met ’n paar krammen onder de klompen. Dan kinst as ’n kievyt op ‘e dyk lope, lo mij maar”. Dat ik an’t werk. Onderwilens fertelde se hoe’t hur mim hytte. Ach heden, dy hat nag ’n klas boven mij sitten op’e legere skoal! ‘Ons hait is ’n jaar of wat leden met ‘n trekker ferongelukt, dus mim is alleen. Ik he ok gien andere broers of susters.’ Ik kreeg ‘t foornander soa’ik t in’t hoofd had. Prebeerde ’t self eerst út, maar dut waar de oplossing. ‘Dou krijst Tommy met en ast der bist , sêg maar dat y naar hús toe gaan mot. Dat komt wel klaar. An’e kant lope, al silst niet feul ferkeer teugen komme dinkt mij’’. ’t Begon wat te krokken en de wyn gaf ‘m del. Suver sfeerfol . Dêr gong ’t hiene. Se had eerst hur mim beld en ’t hele ferhaal út ‘doeken deen. Nou souden nander om’e drie meter belle met dy moderne tillefoans. Anderhalf uur later belde se op. Se waar te plak. Heel blij. Later bin hur mim en sij met ’ n oranjekoek bij mij op’e koffy weest. Om ’t ferhaal kort te houwen. Hur mim en ik weunden ’n paar jaar later bijnander. We he nag hele mooie jaren hat. Kyk , dat is se. Froukje hytte se. Twee jaar leden worde se op ’t skouder tikt. Dat kin bij elk gebeure. Alle avens dan bran ik de keersys foor baide. Want der is gien mooier ding om te doen. ’n Keers geeft licht en wermte en himself. In deuze tiid fan oorlog en honger in de wereld, maakt ’n keers mij blij. De mînshyd gaat der technisch op foorút deur al dy útfiningen, mar ’t mînsdom gaat der fan daag de dag op achterút as we wat foornander doen motte’. Wander dronk syn koppy leeg en ik winste him goeie Korstdagen. So’n besoekky het mij ok goed deen. Ik nam mij self foor om faker de bloemen fort te bringen. Meskien sou ik der self dan ok maar ’n keersy bij doen.
Sjoerd D. Schaaf
De loting was niet gek. Jeppe was weer spekkoper, want het was snel uit. Hij verbeterde het record van Eeltsje evenwel niet, want die won vorige week al in negen zetten. Maar we hadden de leiding. Jeppe kon weer naar zijn “feugelsys” en aan zijn andere hobby’s werken. Dat zijn “eppe” en “seppe”. Eppe doe je met de telefoon en seppe met de afstandsbediening. Maar hij is in vorm en dat is heel wat waard. Toen bleef het heel lang stil. De spanning was om te snijden. Yke streek twee punten op, mocht daar over niet klagen. Eerder in de partij had hij schijfwinst kunnen nemen volgens mij. Later stond ie gloeiend op verlies en zowaar na het behalen van de dam, schrok zijn tegenstander zo , dat hij pardoes opgaf, terwijl het nog remise geworden zou zijn zoals Sietse aangaf. Een gesmokkeld punt. Goed dat Yke nu eindelijk de punten meenam voor zijn partner Sietske Damsma. Maar die 4 punten zijn we voor gebleven! Zelf kreeg ik na een afruil van 4 om 4 niks op het bord, gaf remise, maar er had misschien nog meer in gezeten na dat we geanalyseerd hadden. Maar ja, analyseren is nog moeilijker dan dammen. We hebben ook maar twee experts op de club, Ruurd en Hylke.
De rest is nog in opleiding. Reinout had de zwaarste speler van Roden/Leek, maar speelde een gedegen remise. Eeltsje speelde tegen “hun” Pieter Dijkstra. Ook hier remise. Sietse leek aanvankelijk de betere stand te hebben, maar moest nog flink aan de bak om een punt te halen. Ruurd maakt de hekstelling van Herman Scholte vakkundig ongevaarlijk en een punt was de beloning. Roel speelde ook heel goed, maar de beide heren verkoren hun evenwicht niet. Ook remise. Jan speelde “dreech” maar wist toch op de moeilijkste manier remise uit het vuur te slepen. De 53ste zet had meteen een remise betekent, maar soms blijf je bezig. Het was wel ons 11de punt. Pieter verhoogde de feestvreugde door op – via schijfwinst- een winstpartij te produceren. Een goede overwinning. En daardoor blijven we in het linker rijtje. Willem als scheidsrechter was ook heel mild, maar dat kwam omdat Cambuur nu wel gewonnen had . Omdat het bijna Kerst is en geen van de Bildtkers verloren heeft en 6 punten bij elkaar gespeeld hebben, een Bildts ferhaalsy.
Dat mot ok ’n keer kinne. Wie ’n fertaling he wil, kin kontakt opnimme met Jeppe syn frou Aly. Dy het der foor leerd.
We willen licht in deze donkere dagen, letterlijk of figuurlijk licht en warmte. Maar, zoals ik op de Friese teltekst pagina zag, “brand in het “Lichpunt”, Kollummersweach, gaat te ver. Dat is meestal zo. Het zonlicht heb je nodig om te leven, maar datzelfde zonlicht zet door de ultraviolette ook je veroudering in. Nou ja, het is niet anders, zonder tegenstellingen kunnen we niet. Het is meestal zwart/wit of wit/zwart. Goede Kerstdagen en een Gelukkig nieuwjaar. Op 1 januari worden er mensen als Waadhoeker wakker en wonen de Stiensers ineens in Leeuwarden.
BEGB Britsum – Roden /Leek 2, 16/12/2017.
1. Reinout Sloot - Dick Holtman 1-1(3)
2. Pieter Dijkstra - Evert Faber 2-0(10)
3. Sietse Bronger - Henk van den Berg 1-1(6)
4. Jan T. Peters - Edward Kuiper 1-1(9)
5. Jeppe Bronger - Martijn Matthering 2-0(1)
6. Roel Toering - Ekke de Jong 1-1(8)
7. Eeltsje Terpstra - Pieter Dijkstra 1-1(5)
8. Sjoerd D. Schaaf- - Tom Huizinga 1-1(4)
9. Ruurd Winkel - Herman Scholte 1-1(7)
10. Yke Miedema - Lo de Hei 2-0(2)
Eindstand 13 tegen 7!
Stekeldraad
Ouwe Wander kreeg de blommen fan ‘e kerk. Syn gesondhyd waar minder. ’n Bitsy ‘half ‘is ’t sechy dan. Ik hat ’m de lêste tiid al in ‘e kerk mist, dat der nou maar even met blommen hine. ’t Trof goed. Wander sat al lang en breed weer bij de tafel en soa leken ’t nag ’n parmantig mantsy. ‘Ja, de rikketik wou ’t wete. Hij het nou wat help kregen , maar we wete allegaar wel as y niet meer tikken blyft, dan houdt ’t op . Mooie blommen dêr niet fan, maar ik had se liever niet had. Want as je se krije, dan is der wat an ’e knikker, ist niet soa?’ Op ‘e tafel stonnen twee klaine fotootsys met elk ’n keers der bij. Twee frouwegesichten derop. ‘En ja, ik wil as ’t wat beter weer is, ok nag wel even met de Rolls Royce der op út. ‘
Ik begreep dat y ’t over syn rollator had. ‘Ja, gesondhyd mis je as je ’t niet meer hewwe’. Op ’n klain kassy ston nag ’n foto met soa te sien ’n húshouwing. Feerders gien dingen om op te noemen. Ik holp ‘m bij ‘t teesetten en we kregen soamaar praat. Hij hat myn blik wel sien doe’t ik naar dy fotootsys sâg. “Jou sille wel dinke, dy man het twee frouwen had. Dat is ok soa. Ik bin in St Anne op skool weest en naar de Nije Dyk ferhúsd. Kyk, dêr weunde ôns hait syn broer, omme Klaas. Hij waar frijgesel en doe’t ik met Hiske út Froubuurt troude, saai y : ‘Kinst myn hús wel krije, ik hou de sinten der onder, want ik krij nou fan Drees. Inne maand geefst hondert gulden.
Dêr betaalst maar fan ôf. Ik mot niet meer sinten om hannen he, aans komme dy ok nag op ferkearde plakken te lânde. En as ik eerder doad bin, astou ôfbetaald hest, hest ’n mooie erfenis. Dus Hiske en ik der hine. An’e Nije Dyk. Maar in’t tweede jaar sturf Hiske by de geboorte fan’n maissy . ’n Klap, dat sil ik je sêgge. Dat linkse fotootsy is Hiske. Afijn, ik bin der weunen bleven, ‘t hús wat opknapt en dat waar ’n kwessy fan jaren. Omme Klaas sturf ok al gau, dat ik hat nergens ferlet fan. En nou we in de donkere dagen sitte gaan myn gedachten nag wel gauwens naar ’t wintersy fan ’73. Krekt foor de Korstttyd laai der ’n bitsy snee. De ofedâgs begon ’t wat te dooien. Maar teugen de avend begon ’t inenen op te friezen. Der laai ’n laag izel op ‘e dyk. Doe hadden ok nag niet sokke goeie weerberichten as nou. Nou sien se altyd even op’e boieradar. Motte se faker doen as se self ’n minne boi hewwe.
’t Sil teugen sessen weest he , doe’t der ’n autootsy teugen de haag gleed. Der knoffele ’n frou út soa te sien. Ik liet hur der in fanself en kreeg ’t hele ferhaal. Se most naar stad Niks om met hur mim de korstdagen te fieren. ‘En mim is alleen, hoe kom ik der nou’. Ik saai ‘Strooie sil ok wel ’n toer worre. Wij lêggge hier an’t foeteneand fan de gemeente as ’t op strooien an komt. As se nag wat sout overhewwe, dan krije wij dat in de regel de andere dag.’ De jonge frou gúlde der hest over. Se hytte ok Hiske. Se werkte in Lúwt en hat ’n autootsy fan ‘e saak metkregen. Maar wie hat hier oprekend. Redens had ik ok niet meer. De dyk was suver ’n iisbaan. Ik beloofde dat se foor middernacht wel te plak wese sou. Kyk, we doene ’t soa. Dou krijst myn klompen, dy fulle we wat op, dan kin dat wel. Maar in’t hok he ik nag wat stekeldraad, dat slaan ik met ’n paar krammen onder de klompen. Dan kinst as ’n kievyt op ‘e dyk lope, lo mij maar”. Dat ik an’t werk. Onderwilens fertelde se hoe’t hur mim hytte. Ach heden, dy hat nag ’n klas boven mij sitten op’e legere skoal! ‘Ons hait is ’n jaar of wat leden met ‘n trekker ferongelukt, dus mim is alleen. Ik he ok gien andere broers of susters.’ Ik kreeg ‘t foornander soa’ik t in’t hoofd had. Prebeerde ’t self eerst út, maar dut waar de oplossing. ‘Dou krijst Tommy met en ast der bist , sêg maar dat y naar hús toe gaan mot. Dat komt wel klaar. An’e kant lope, al silst niet feul ferkeer teugen komme dinkt mij’’. ’t Begon wat te krokken en de wyn gaf ‘m del. Suver sfeerfol . Dêr gong ’t hiene. Se had eerst hur mim beld en ’t hele ferhaal út ‘doeken deen. Nou souden nander om’e drie meter belle met dy moderne tillefoans. Anderhalf uur later belde se op. Se waar te plak. Heel blij. Later bin hur mim en sij met ’ n oranjekoek bij mij op’e koffy weest. Om ’t ferhaal kort te houwen. Hur mim en ik weunden ’n paar jaar later bijnander. We he nag hele mooie jaren hat. Kyk , dat is se. Froukje hytte se. Twee jaar leden worde se op ’t skouder tikt. Dat kin bij elk gebeure. Alle avens dan bran ik de keersys foor baide. Want der is gien mooier ding om te doen. ’n Keers geeft licht en wermte en himself. In deuze tiid fan oorlog en honger in de wereld, maakt ’n keers mij blij. De mînshyd gaat der technisch op foorút deur al dy útfiningen, mar ’t mînsdom gaat der fan daag de dag op achterút as we wat foornander doen motte’. Wander dronk syn koppy leeg en ik winste him goeie Korstdagen. So’n besoekky het mij ok goed deen. Ik nam mij self foor om faker de bloemen fort te bringen. Meskien sou ik der self dan ok maar ’n keersy bij doen.
Sjoerd D. Schaaf
Speelaccommodatie
"Britsenburg"
M. v. Coehoornwei 16a
Britsum
tel. 058-2574357